Imágenes de páginas
PDF
EPUB

DE REGIMINE EPISCOPALI.

Rejectio regiminis episcopalis, ubi habentur orthodoxi et legitimi episcopi, facit proprie schisma mortale.

IN hanc thesin imprimis nonnulla strictim adnotabimus, tum illam argumentis quibusdam adstruemus.

Episcopale regimen quid designet, unicuique perspectum autumo, quatenus illud ab aliis ecclesiæ administrandæ formis, χθὲς καὶ πρώην introductis, distinguitur; illud nempe regimen, penes quod, in districtu quopiam ecclesiastico, singularis unus (ad id rite vocatus, delectus, approbatus et consecratus) toti cœtui, totique clero præficitur, ceux pastor et inspector supremus, in sacris quibuscunque rebus dispensandis et ordinandis, per Beia quædam obtinens et peculiaria munia sibi reservata, sacros ordines conferendi, baptizatos confirmandi, jurisdictionem exercendi ; quale S. Cyprianus innuit et utcunque describit, quum affirmat "singulis pastoribus "portionem gregis adscriptam esse, quam regat Cypr. Ep. "unusquisque et gubernet, rationem sui actus Do-55. "mino redditurus;" et quod "inde" (nimirum a Dominica dispositione)" per temporum et succes-Cypr. Ep. "sionum vices episcoporum ordinatio et ecclesiæ 27. "ratio decurrit, ut ecclesia super episcopos consti"tuatur, et omnis actus ecclesiæ per eosdem præpo“sitos gubernetur;" quale denuo regimen ante plu

* Cui ἐγκρίτως παρὰ τὰς λοιπὰς τάξεις εἰς αὐτουργίαν ὁ θεῖος θεσμὸς ἀπονενέμηκε τὰς θειοτέρας ἱερουργίας. Dion. Hier. c. 5.

[blocks in formation]

rima secula per universum orbem Christianum invaluisse neminem latet.

Hujusmodi regimini variis modis obrogari potest; veluti primo, Cum episcopo potestatem exerenti ejus subditi obsequium detrectant; de quo S. Cyprianus, Cypr. Ep. ❝ Neque enim aliunde hæreses obortæ sunt, aut nata "sunt schismata, quam inde quod sacerdoti Dei non

55.

66

obtemperatur, nec unus in ecclesia, ad tempus sa"cerdos, et ad tempus judex, vice Christi cogitatur."

Secundo, Cum nonnulli, (quibuscunque de causis, aut quocunque prætextu) se ab episcoporum suorum communione (adeoque penitus ab imperio) subducunt atque segregant ; id quod olim Novatiani, Donatistæ, Melitiani, Luciferiani schismatici fecere, nec non hæretici plerique catholicorum episcoporum consortium declinantes; quo et illud S. Cypriani refeCypr. Ep. ratur," Qui plantatus non est in præceptis Dei Pa"tris et monitis, solus poterit de ecclesia ille discedere, solus episcopis derelictis cum schismaticis "et hæreticis in furore remanere."

49.

66

Tertio, Cum talis regiminis ipsa species abdicatur, alia quaquam ecclesiæ regendæ forma subrogata; quod utique vix usquam priscis temporibus attentatum, apud nos saltem nuper factum meministis: Et hic quidem, opinor, episcopale regimen rejiciendi modus in thesi potissimum innuitur.

Schisma proprie divisionem significat, ast inde μeтWVVμIкws peccatum, aut vitium, divisionis in ecclesia causam, designat; quod scilicet admittit, quiJoh. xvii. cunque (contra voluntatem Domini, suos inter disci12. xiv. 27. pulos omnes unitatem, charitatem, pacem instituenMark ix. tis) animo turbulento, vel utcunque pravis affectibus occupato, ecclesiæ membra, unitate soluta, a se disjungit, pacem infringit, ordinem conturbat, dissidia,

20, 21. XV.

50.

factiones, scandala charitati adversa creando, vel fovendo. Scilicet hoc diversimode committi potest:

In particulari quapiam ecclesia contentiones, factiones, turbas, animorum diyortia concitando ; quomodo factum apud Corinthios, cum S. Paulus dixit, 1 Cor. xi. 18. Ακούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν cum et S. Clemens Clem. ad iisdem improperat μιαρὰν καὶ ἀνόσιον στάσιν, ἣν ὀλίγα πρόσωπα προπετῆ καὶ αὐθάδη— ἐξέκαυσαν.

i. το. iii. 4.

Cor. p. 2.

Etiam committitur, utcunque peregrina perversaque dogmata rectæ fidei vel probis moribus adversa serendo, indeque scandala pariendo, cogendoque sectas ab orthodoxa ecclesia devias; de quo cum alias Heb. xiii.9. sæpe S. Paulus, tum in illo ad Romanos loco sig-1 Tim. i. 3. nanter effatur ; Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶς, ἀδελφοὶ, σκοπεῖν τοὺς τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα παρὰ τὴν διδαχὴν ἣν ὑμεῖς ἐμάθετε ποιοῦντας· καὶ ἐκκλίνατε ἀπ ̓ αὐτῶν.

Eph. iv. 14.

vi. 3. iv. 1.

2

18.

των

Tit. i. 11.
Rom. xvi.

17.

'Etiam perpetratur ab illis, qui sibimet arripiunt potestatem indebitam et inordinatam (ecclesiarum legibus aut moribus adversam) functiones ecclesiasticas obeundi, concionandi præsertim, aut populum docendi, quales illi pseudapostoli, ἐργάται δόλιοι, μετα- 2 Cor.xi.13, σχηματιζόμενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ· illi viri λαλοῦντες Απt. xx. 30. διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾷν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὑτῶν· illi ey 2 Tim. ii. 6. δύνοντες εἰς τὰς οἰκίας, καὶ αἰχμαλωτεύοντες τὰ γυναικάρια" illi θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι illi ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν : Tim. i. 7. καταγγέλλοντες.

15.

Phil. i. 16.

2 Pet. ii. 1o.

Item ab illis fit, qui pastoribus immorigeri sunt, aut ipsos repudiant; quales illi ἀνυπότακτοι, γογγυσταὶ, Tit. i. 1o. αὐθάδεις, τολμηταὶ, δόξας βλασφημοῦντες, quos apostoli Jud. 8, 16. perstringunt; illi ἀτάκτως περιπατοῦντες, qui S. Pauli 3 Thess. iii. dictata respuerunt; iste ambitiosus Diotrephes, qui 3 Joh. 9. S. Johannem non admisit.

Fraternitatis bene sibi cohærentis, et se invicem diligentis "concordiam scindendo," ut Cyprianus loquitur. Ep. 49.

2

6, 14.

Itidem patratur ab illis, qui sine justa vel necessaria causa ab ecclesiæ cujuscunque fidelis commu. nione secedunt, aut separando se dirimunt; de qualibus Judas apostolus, Οὗτοί εἰσιν οἱ ἀποδιορίζοντες· et S. Cypr. Ep. Cyprianus, "Sibi extra ecclesiam et contra ecclesiam "constituunt conventiculum perditæ factionis."

Jud. 19.

55.

Joh. xvii. 21, 22.

Præscr. p.

20.

Denique cum Patrem Dominus obtestatus fuerit, ut ejus discipuli závτes ev σ, in hoc gravissime impingunt, qui corporis Christi compagem luxant, dum Tertull. de ejus membra præcipua, diversas ecclesias, a se divel lunt, amicæ pacis inter illas, communionis sanctæ, commercii hospitalis, fraternæque charitatis vincula utcunque dissolvendo; quod fit cum una ecclesia aliam acerbe taxat, aut temere damnat, aut inique a communione repellit; cum una alterius jura vel privilegia invadit, in alteram indebitum imperium usurpat, aut tyrannicam dominationem exercet; cum una quæpiam ecclesiasticæ dispensationis modum quemcunque generali consensu a confœderatis pas toribus, evτağías aut concordiæ gratia, lege sancitum, vel usu firmatum, (nulla cogente necessitate, vel gravi ratione suadente) violat.

Ex his schismatis faciendi modis cum omnes ferme, vel certe plusculos incurrere videantur hi plerique, qui episcopale regimen abrogant, illi saltem intelliguntur, qui singulis ipsorum molitionibus apposite quadrant.

Subditur autem epitheton mortali; quo nempe delicti gravitas insinuatur; cujus qui reatum incur rit, penes divinum judicium æternæ morti sese reddit obnoxium, inde non nisi seria pœnitentia et emendatione congrua absolvendus.

Ita præcipuos thesis absolute sumptæ terminos exposuimus. At ne forte casus speciales ejus veritati

subinde derogent, duæ merito inseruntur exceptiones: prima est, Ubi habentur orthodoxi episcopi ; recte hoc; nam episcoporum heterodoxorum nedum regimen, at communionem ipsam rejicere fas est, imo officii est, e sacræ scripturæ, Patrum, ecclesiasticæ praxis authoritate:

6.

3,5.

17.

2

Nam quilibet hæreticus, aut érepodidaσkaλ (etiam 2 Thess. iii. episcopus, imo forte magis episcopus, ut criminosiori Tim. vi. et periculosior) repudiandus, declinandus, et derelin- Rom. xvi. quendus est; ab hoc στέλλεσθαι, ἀφίστασθαι, ἐκκλίνειν, Joh. το. hunc apaιreba jubemur. Etiam apostolo, imo an- Tit. iii. 10. gelo cœlesti (quanto magis apostoli vicario, vel angelo terrestri), aliam ab evangelio doctrinam annuncianti, execratio intentanda est.

66

[ocr errors]

Gal. i. 8.

68.

Consonant his Patres; Cyprianus, "Plebs obse-Cypr. Ep. quens præceptis Dominicis, et Deum metuens, a peccatore præposito separare se debet," (peccatore, id est, fidei desertore). Item, "Nec," inquit, "sibi "plebs blandiatur, quasi immunis esse a contagio "delicti possit, cum sacerdote peccatore communi"cans." Idem alibi, "Quomodo possunt integritati Cypr. Ep. "et continentiæ præesse, si ex ipsis incipiant corruptelæ et vitiorum magisteria procedere ?" Chrysostomus, Αξίωμα προσώπων οὐ προσίεται, περὶ ἀληθείας ὁ λόγος ᾖ. Item, εἰ μὲν γὰρ δόγμα ἔχει διε- in 2 Tim. στραμμένον, κἂν ἄγγελος ᾖ, μὴ πείθου.

66

3

62.

ὅταν Chrys. in

Gal. i. 9.

Orat. 2.

Luc. ix.

Ambrosius, "Si qua est ecclesia" (quanto magis, Ambr. in siquis episcopus) "quæ fidem respuat, nec apostolicæ p. 85. "prædicationis fundamenta possideat, ne quam la "bem perfidiæ possit aspergere, deserenda est."

Unit. Eccl.

cap. 10.

Augustinus, "Nec catholicis episcopis consentien- Aug. de "dum est, sicubi forte falluntur, ut contra canonicas “Dei scripturas aliquid sentiant;" quanto magis hæreticis episcopis obnunciandum est ?

« AnteriorContinuar »