Regnare non passæ tenebras, Te profugam referente lucem. Campanulæ non immemores sui Quod imminebat martyrii, sonis Nos æmulantur : ne liquentur Motibus immodicis, veremur. Clangore non jam mortifero minax Accendit iras buccina Martias, Subinde semper provocabit Pacifico strepitu quietem. Quin et trisulci fulminis æmula Ministra lethi machina, fulgura Jucunda spirans, ore blandam Detonat innocuo salutem. Incedit agmen purpureum, senes, Queis plurimos gratissimus hic dies Annos reduxit; queis fugata Canitie revirescit ætas. Et membra priscus pigra calor rapit, Queis flos juventæ corporis integras Percipiant sapiantque regni. Sed quo catervas virgineas trahit Ulla nec abnueret maritum. At splendidæ miracula maxima Pompa superbos conspice milites, Victos agentes se in triumphum, Quod fuerint superati, ovantes. Conspirat omnis plausibus impigris Pungit recurrens præteriti mali Dulcis amor stimulo lacessit, Cui mille flammas conciliant faces: Quæ celsior natalibus eminet Fama minor merito celebrat? Hostium et insidiis tuorum. Tam stirpe clarum, sanguine regium, Virtutibus tam conspicuum, Deo Te sic amicum, Carole, ulnis Suscipit Anglia vestra pronis. Vult sceptra magni terna vibres patris, Virtute sed non sorte pari, suas Injurias in te futuris Obsequiis reparare gestit. Tuam obsoletis vulneribus manum Quam tibi debuerit salutem. Qui jure possis solus illam, et Inde tuum titulum tueri. Exposcit a te ecclesia vindice Vulgi profanis læsa furoribus, Exuta, conculcata, fracta Jura, decus, reditus, quietem. Tecum reverti participes tui Necessitas exterminetur, Unica lex, sine lege, nuper. Festiviori Pierius chorus Excipiet suum Regem, parentem, spem, patronum, Delicium columenque suum : Cui tot per annos vita precario Evasit usque ægre superstes Concipit ingenio vigorem : Tutus sub umbra præsidii tui Secura musis dulcibus otia, Impendit, haud curans malignæ Invidiam rabiemque plebis. En plectra docta pollice temperat, Et voce fausta encomia personat, Lætumque certatim canoris Indiciis animum fatetur. Non qualis olim carmine languido Turpes tyrannos exciperet, metu Cogente, fucatisque veros Lætitiis gemitus recondens. Quos inter ima classe sedens, rudi Fretus camæna, non humili tamen Accensus affectu, Tonanti Sospite te pia vota fundo; Quod te reduxit spe citius tua Nostraque, contra non superabiles, Humana si spectamus, ullis Consiliis operisque causas. Adversus œstrum immane potentiæ Firmaverant quæ pertinaces Post spes retusas, deciduas opes, Sudore nullo aut pulvere sordidum, Nullo madentem sanguine civium, Nec clade funesta auspicati Inficiente decus triumphi; Solos per hostes de spoliis tuis Tumultuantes, æstibus ut ratem Contrariis aurisque tractam Regna tuos in avita portus. Conservet idem, dirigat, augeat Virtute Numen, consiliis, ope Vitam tuam, mentem, coronam Incolumem, stabilem, perennem ; Distracta per te regna redintegret, Concussa firmo robore fulciat, Collapsa restauret potente, Sustineat ruitura, dextra; Exhausta per te divite copia Perfundat, apto digerat ordine Restituat, dubiis quietem: Exulceratas corrigat, asperas Et quicquid amplo nomine continet Ex animo, egregie fideles. Rege diutius indigentes. Sic serus, ut nunc, semper habebere Ad nos reductus, sic reditum tuum Vincente præsentem profunda Posteritas recolet triumpho. Qui plausus intrantem præiit, comes Sed exeuntem prosequatur, |