Musa jocosa fui multis (musam esse jocosam Quod licet obsequium regi deferre benigno, Huic igitur grates dum fundere conor, ineptus Non erit ut posthac patientia vestra laboret, DE S. TRINITATE. JUL. 1670. SIT quale Numen, quis capiat, nisi Indigenam venerandæ abyssi? Hinc, hinc pusillam mens aciem procul Unus seipso est teste Deus, suæ Mirandus hos nodus coarctat, Haud ille tantum nomine dissonat Non distrahit partitio sectilis, Sed perstat idem quisque, et æquus Originali luce pater micat, Par gloriosum se sibi protinus Rex inde cœlorum alter idem, In fonte, se confert duobus, Ceu cum supremi participem throni Junctique mox Natus Parensque Tribus potestas sufficit unica, Cuncta manu peragunt eadem. Insignit omnes fallere nescia Summe colendo pagina nomine, Quod nil creatum adsumat absque Tantoque dignas res titulo simul Queis fretus orbis Rector arcis Præcipuam reparare partem ; Grandem tueri lumine provido, Nutuque forti vertere machinam ; Sic attributis singula maximis Nas benedicta repurgat unda, Par jure cultus redditur omnibus, BARROW, VOL. VIII. N n Spes singulis, sancte dicatur Obsequium tribus æquum et uni. Hæc ore certo ipsissima veritas De se retexit; Spiritus hæc fide Dignissimus nos de superna Edocuit cathedra magister. AD JOHANNEM TILLOTSON, CUM LIBRO LECT. DUM tu, dulce caput, sacri mysteria veri In promptu est hujus causas exponere duræ AD te, sed AD D. D. CHR. WRENN. passu tremulo vultuque rubenti, Fertur, ad ingenii culmen, opella levis. Nec quid vult aliud, (quid enim velit haud tibi notum ?) Quam ut justum authoris deferat. FINIS. |