Quid valle permutem Sabina? Nostine rivi delicias mei? O saepe qvestu te memori nimis Qvae murmur emittis canorum Altricis extra limina villulae : Famam et opes fatuasqve gazas Ultro resignem qvas fugiens dies Cara soror, qvibus aegra semper Vitae impeditur semita, limpidos Pectora dum malesanus angor Deserta torqvet, mensqve doloribus A. H. Done into English by Will Shakspeare. Gentles, perchance you wonder at this show; This man, with lime and roughcast, doth present To meet at Ninus' tomb, there, there to woo. His dagger drew, and died. For all the rest, Pyramus. Sweet Moon, I thank thee for thy sunny beams; Ἐκ τῆς ἐλεεινοτάτης κωμῳδίας, ἐν ᾗ Πυραμοῦ καὶ Θίσβης οικτρότατα παθήματα διηγεῖται ὁ ποιητής. Παράβασις. " Ὦ θεώμενοι, τάχ ̓ ἴσως θαυμάσεσθε τὴν θέαν. ἀλλ ̓ ἔτ ̓, ἔστ ̓ ἂν πάντα φράσῃ ταληθές, θαυμάζετε. ἄνδρα τόνδε Πυραμὸν ὄντ ̓ ἴστ ̓, ἢν βούλησθ' εἰδέναι, Θίσβη γὰρ παῖς καλλιπρόσωπος δήλη 'στ' ἐκεινηΐ. ἀνὴρ δ' οὔμπλεως χάλικος καὶ πηλοῦ μιμήσεται τεῖχος τοὐπίτριπτον, ἐραστὰ διεῖργον τω δύο. τώδε γὰρ τείχους δι ̓ ὀπῆς ἀσμένως τρισαθλίω νῦν πρὸς ἀλλήλω ψιθυρίζουσ ̓ ἃ μηδεὶς θαυμάσῃ. ἄνδρα κεῖνον δ', ὃς κύν ̓ ἰπνόν τ ̓ ἔχει κακάνθης βάτον, σελήνης πρόσωπον ὁρᾶτ ̓ ἦν γὰρ βούλησθ ̓ εἰδέναι, τω δύ ̓ οὐκ αἰδεῖσθον ἐραστὰ Σεληναίας σέλας εἰς Νίνου τύμβον προαπαντώντε καὶ παίζοντ ̓ ἐκεῖ. θηρίον τόδ' αὖ χαροπόν, λέονθ ̓ ὃν κικλήσκομεν, Θίσβην πιστήν ἐρχομένη δ ̓ ἡ παῖς νυκτὸς ἔφθασεν ἐξέπληξ ̓ εἴτ ̓ οὖν ἐφόβησ ̓ ὧδε γὰρ τρανῶς ἐρῶ. φεύγουσαν δὲ θοιμάτιον λανθάνει πίπτον χαμαί, χώ λέων γνάθοις ἀκάθαρτος χραίνει μιαιφόνοις. καν τῷδ ̓ ἡδὺς ὑψικόμας μειρακίσκος προσμολὼν κτάμενον εὗρε θοιμάτιον Θίσβης πιστῆς Πυραμός. φασγάνῳ δὲ τῷ φοβερῷ τῷ φονῶντι φασγάνῳ φλᾷ φλογωπὸν φοιταλέος φοινίαν φίλην φρένα. εἶτα, Θίσβη γὰρ παρέμεινεν μόρου σκιᾶς υπο, ἔγχος εἵλκυσ ̓ εἶτ ̓ ἔθανεν. τἄλλα δ ̓ οὖν πάνθ ̓ ὡς ἔχει, ἡ σελήνη, τω δύ ̓ ἐραστά, τὸ τεῖχος, χώ λέων, οἴδ ̓ ἀφηγείσθων τάδ', ἕως ἐνθαδὶ μένουσ ̓ ἔτι. Ἐκ τῆς αὐτῆς κωμωδίας λείψανον. Π. Δῖα Σελήνη, σὲ δὲ μαρμαρυγῆς ἄγαμαι τῆς ἡλιοειδούς. ἄγαμαι δῆτ ̓, ὦ δια Σελήνη, σελαγεῖς σέλας ούνεκα λαμπρόν For by thy gracious golden glittering streams, But mark-poor knight, What dreadful dole is here? How can it be? O dainty duck! O dear! What, stained with blood? O fates, come, come! Quail, crush, conclude, and quell! The Beautiful is Hard. Before the Dardan's raptured eyes And when to Sparta's court he sailed, And when in battle's fevered strife S. A. ὑπὸ γὰρ τοῖς σοῖς χρυσορύτοισιν χλιδανοῖς χαρίεσσι ρεέθροις ὦ νηττάριον, τάδ ̓ ἂν εἴη; κακθλίβετε, κατα πεπαύσθω. R. S. Χαλεπὰ τὰ καλά. Κύπριν, Αθηναίην, Ηρην Πάρις εἶδε βραβεύσων, C. T. C. |