र येक्ती वात को त्येधो मारा चाकर रुडो था । कोमध्ये हृपण श्रज्ञाने ताबे माणस छू मारै तावे पाळा है येने कहंकू को जा वळी तेथे जायछे वळो त्येने नावाने कायाथी त्ये आवैके वळी मारा चाकरने येवू कर कया थीं १० त्ये त्येज करैछे । यिशु सरमळीने कार्य यवळी पाकळ श्रावावाळा ठाने क्यूं क्ये हं खरु तमीने करूं को १९ विशरए जमायण मे येव? प्रोषित न पामी । पण हं तमे वे कहें छू को घणा लेक पूर्बधी वळी पश्चिमी श्रावशे वळी १२ अबराम वळी विस्मृतक वळी याकुबने साथै सरगना राजमा बस्ने पण राजना दोकरा होने बाहेर अंधारा मा काया जाणे त्यां रडवू ळी दांतनू कडकडावू ं था । १३ विशुर्ये सऊ पाळाना सरदारने कयं क्ये जा वळी ज्येवू त्यें विश्वास कोधैौधै त्येवे। सने थावेो त्येधो लेना चाकर त्येजघ डीमा र थयो । 6 बळी शियें पितरना घेरमा प्रवेश करीने येनो सासूने १५. सूतीने तावयो दुखी जोइ । वळी येना हावने श्राद्या त्येथी तावे त्येने छोड्या पड़े त्ये उठी ने त्येहानी सेवा कीधी ! १६ सांझ थयाथी त्थे होल्ने टोने पासे घणा भूत लागेला है। ने लाया वळौ त्येहाणने वातथी भूताने छोडाया वळी सर्व्व ७१ मांदाने रुडा कोधा । क्ये त्ये पूरुं याय को विशा ईया आजायेधी कयू गयू को लेने १८ त्ये उपरांत यिशुयें पे|ता आसेपासे १९ जोईने पार जावानी आज्ञा कोधी । मारा दुखने की घसी जमातने त्ये उपरांत एक अध्यापक श्रावाने त्यने कयू कये थे उपदेश करवावाळा तू २० जांज्ञा जईश त्यां तारा पाकळ हं जईश । विशयें माळा है परन्तु योवानू माथू राखवाने माणसना दोकरा २१ नो ठाम नथोरै । त्येना शिष्याने माय बोजा एकजणायें त्येने कयू ं क्ये हे प्रभु घोताना बाघने गाडवाने माटे प्येला २२ मने जावा द्ये । २३ पण यिशुयें त्येने दयू ं क्ये मारै पाइल चाव वळी मुरदा पाताना मुरदाने गाडे । त्ये नावपर चप्प्या प है त्येना शिष्य त्येने पावळ गया वळी २० जुऔ घणी ब्रांघो समुद्रमा थयीं येजमाटै लहरोथी नाव २५ टंकाई गई पण त्ये सुता त वळो त्येना शिष्य पासै यायावळी येवू कयिने त्येने जगाया को हे प्रभु श्रमाने २६ रक्षा कर अन्ये नाम थया जईयेये । त्येणें त्येहाण् ने कय ं कये हे अल्पविश्वास करवावाळा शामाटै बिहे हो व्यारै त्येने उठौने वायु वळी समुजने दबकाया त्यारै वाय २७ वंद थयैौ । पण त्येायें अचरज प मोने कयू को ये कोवा माणस क्येमक्ये वाबु वळी समुद्रण त्येनी श्राज्ञा माने । २८ त्ये पार थईने गर्ग सेनाना देशमा पोच्या पछे भूत लाग्या थका बे माणस कबरथी निकळीने त्येने मळ्या त्ये येवा मोटा भयंकर को त्ये मारगथो कोईपण नइ जई सकता । २९ ६ळो जुचैौ त्ये येवू ं कइ अडायौ क्ये हे यिशु ईश्वर ना दो करा तारै साथै अमारु शू' काम काळना प्येला तू शू अ १० मोने दुःख देवाने त्यै । त्यारे त्येोरथी वेगळा घ्या ३१ सूकरै।ना टेळां चरताहता गमाटै भूतेायें त्येने येवू” ब.ईने प्रार्थना किधौ क्ये ज्ये अमाने को डाये तो सूकरौना टोळा ३२ मा अमेनेि जावा दे । त्येने त्येहाने क्यू ं को जावे येथ. व्ये बाहेर निकळाने सूकरौना टोलामा पैठा वळी और सूकरौना सगळा टोळायें कराडापरथों भटक समुत्रमा ३३ घणा दोड्या वळी पाणोमा मरी गया । यमाटे त्येहे। ना रखवाळिया नाशिने शेहरमा श्रविने सबै तफसील वळी शहर विशुने मलवाने भोकल्या वळो त्ये होणें जाईने पोतानो इदमाथी जावाने विनती कोधो । व्ळो जुवैर त्येहेाणें त्येने घासै रोगीने लाथैा विशुयें बेहाना विश्वास जोईने अर्धांगी रोगीने क्यू को ये दोकरा करार ३ राख तारौ पाप मोचन थयौ । यकोने माय कोणै२ पोताना मनमा कयू को ये निन्दा ४ करे । वळो यिशुयें त्येहे।एनी चिंता जाणीने क्यू ५ शामाटै तम्ये घोताना मनमा भूंडू' विचारा।। कोम क्ये तारो पाप क्षमा थयै । वळी उठिने फर चाल ये बे बात मण वम्यै जाणो का पृथ्वीमर पापने क्षमा करवाने माणसना दोकरानी सामर्थ के येमाटे त्येने अधांगी रोगोने कयूं' को उठ पाथर उचढ़ बळी पोताने ७ घर जा । बळी त्ये उठ्यो ने येताने घर कालो गये। । - जमाअत यें जेईने आश्चार्य थधो वळी ईश्वरनी खुति की ८ धो क्ये त्येने येवू ं मराक्रम माणसने आप्यू । वळी यिशुयें त्यांथी चालतां मातिउ नाम एक म्येताने कचैरोमा बैठा जोया वळी त्येने कयू ं को मारे, पाछळ याना येथी त्ये १० उठाने त्येने पाछळ 6 गये । । विशु पोताना घरमा खावाने बैठा पाछे येवू ं थयू को जुआ घणा म्येता वळी पापो ११ याविने विणूने वळो त्येना शिष्याने साधे पैठा। वळी फारिशियाने जोईने त्येना शिष्योने क्यू को तमारौ गुरु १२ म्येता वळी पापियोने साथै कयेन खाय है । यिशुयें रुडा होने वैद्यनो श्रागत पण 'तभ्ये जईने सीखो येनू कारण मन फरावाने माटै तेडवाने हैं नई बाधा पण पायी येना । १४ त्यारै त्येने पासे येोहनना शिष्येोयें 'चवीने कय' को छ मे वळी फारिशि शामाटे वारेबारे उपवास करे के प १५ तार। शिष्य उपवास नथी करताहै । विशुयें त्ये होने क्यू ं ब्यारलगण वर साधे रे धेरै प्यार लगय शू' जाने या लोक शोक करावी सक्ये पण त्ये दिवस श्रावशे ज्यारे बर त्ये होणथो श्राळगी फौजाशे वळी त्यारे ये उप १६ वास कर शे । कदाचित कोई नवा वस्त्रने थोगळू जूनी पोशाकमा नई लगाडता है कोमको घोगळानू बस्न फाटी १७ जायछे वळो फाटै लूपण बधू जबून है । वळी पण जूना बदलामा नवी नाक्षनों रस कोई नइ राखता है जो राख्खै तो बूदला फाटी जाय वळो जानों रस बुदला थी वहेकै वळी बुदलोपण जबून थाय पण नवा बदलामा थे कवि द्राक्षनों रस राखेछे येधो बेहै रुडिरोचे रहेरै । १० त्येहाणने ये क्येय है येमा जुश्री एक सरदार का विमेत्येने पूजिने क्यूं को मारी दीकरी हवणा मरी गईं पण याविने पोवानां हाथ त्येना उपर राखे त्येयी त्ये रुडी थाशे । १९ व्यारै यिशु उठ्यौ वळी व्येना शिव्यपण त्येने साथै, गया । वळी २० जुब्रा एक स्त्रो को ज्येने बार वरसथी लाइ वद्दतू ं हतू त्ये २१ येने पाछळ ब्रावोने देना वस्त्रना छेडाने थाडकी । क्येमक्ये त्येने पोताना मनमा कयूं को जो हं एकली त्येना बस्ने २२ बडूं तो शरीर आरोग्य थई जाशे । वळी विएयें पाहूं फ़रिने त्यने जोईने कयू को ये छोकरी स्थिर रहे ता रौ विश्वासें तने रुडी कोधो त्ये स्त्री तेज्समय रूडी थई । २३ पारै यिशुयें ये सरदारना घरमा श्रावीने वाजंत्रियोंने २४ वळी होहो करवावाळा जनने जोया । वळो त्येाख्ने क्यू ंक्ये बेगळे था क्येमक्ये छोकरों न मरी गई पण उंचे कोधा गया त्यारै त्येने बेशीने त्येनो हात झाल्ये तेथी कोक २६ रो उड़ो। बळी त्ये कामनो कोर्त्ति ये सगळा देशमा गइ | २७ ज्यारे विशु त्यांयो पाळ गया वळी ये २८ उपर कृपा कर । गये। त्यारै बे अांधळा रडता येने कयं कये हे दाउदना दीका श्रम रे ये घरमा या पछे बांधळा त्येने पाछळ बाया वळणे विशुयें ये होने कयूं हू ं नम्ये विश्वास करै । है । क्ये हूं यें काम को सकूं ये हे में लेने कयू क्ये हे ३९ प्रभु त्यारै त्येने अांधळानी मांखने अडकोने क्यू ं ३० को जे तमेाने विश्वास त्येवे। थावेो । . त्येयौ त्येहा नो यांख उवडो गईं वळो थिएयें ये बात कईने त्ये होने करडी श्राज्ञा आपो को सावधान के ई माणस ये न जाये । ११ पण त्येहेने बाहेर गया पछे व्येनो कीर्ति ये सर्ब देशमा यसरी । ३१ त्येहे।ख्ने बाहेर जावाने समय जु: लोगधे येने पाछे भूत ३३ लग्येयक एक मूहाने लाथा । ਕੁੜੀ भूत छाया म मूको बोल्या वळी जमात अचरज पामी वळी बाल्या को कईयेषण विशुरएलथी ए नई जेवामा बावू पण फार ३० शियें येंधू क्ये भूतना राजायो ये भूतने छोडावे । ३५ वळो थिए में ये होणना सिनगगमा शिखाडता वळी राज ना मंगळ तमवार जबावता वळी लोकोने सावनी हरेक पीडा वळी हरेक रोग रुडा कर्ता सऊ शहरमा वळी वळ जनावने जेनेत्ये व्य होयना क्यमध्ये त्ये मांदा छे वळी ब६ गातामा केया । उपर छपाळू थयै। बाळा ३० विना मेला येश नेरा नेरा थाघके व्यारै त्येने पोताना ३८ गिज्याने कयूं को फसल निश्चय मोटी है पण मेनतो घोडा के एमाटै फसलना धोनो विनती करा को तो पो |