quod propius a nostro loco abest, Assemani 1. c. T. I. p. 213. Y Yo y i. e. hora undecima sabbathi, ingruente jam die dominica, proprie quæ illucescebat ad diem dominicam. Præ cæteris autem notandus est locus Joh. xix. 31. in quo versio Syriaca verba Græca ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν bis reddidit, et primum quidem ad verbum, dein per periphrasin quoniam Sabbathum illucescebat, i. e. ingruebat, quæ repetitio Luc. xxiii. 54. legitur in ipso contextu Græco, non aliter explicando: pépa v magaσxeun, καὶ σάββατον ἐπέφωσκε. G. GESENIUS. PROLOGUE TO THE EUNUCH OF TERENCE, PERFORMED AT WESTMINSTER SCHOOL, DEC. 1822. PAULUM absint scenæ lusus, paucisque moretur Limen ut intrarit, vestrum unusquisque revolvit Stat fortuna domus-veteris quin conscia famæ est- Usque adeo studiis îsdem (et speramus alumnos Haud ita degeneres) fingit Elisa suos. VOL. XXVII. NO. LIII. L Nos etiam ingenti Musas sectamur amore; EPILOGUE. PHADRIA-GNATHO-CHÆREA. Ph. Pacta placent; et, cum nobis jam ad foedera ventum est, Ch. Et cute curata, veste, colore, nites. Gn. Ista sophi quoque sunt-non me sat nostis, opinor. Audaces ambo-et veluti mundum ille docebat Frusta cibi hunc demissa orbem explevere rotundum; Gn. Est summum coenare bonum. Ph. Tandem unde probatum est? Gn. Experto credas-res tamen ipsa liquet : Fons rerum est, primum mobile, origo, caput. Contemplare adeo-cursum si nempe forensem Si sibi non inter pocula consulerent! Quin hodie nescis genus illuxisse Sophorum, Nuper olus mensis apposuere novum: Gratum ideo me præstabo, et (nam vera fatendum est) nec sunt; Gn. volunt esse undique, Non dotes, non id cuilibet ingenium est. Venter nempe capax, exquisitumque palatum, Emuncti nares, lingua, oculusque sagax— His opus. Exacta hinc tenui ratione saporum Arbiter est, quæ fas jungere, quæque nefas. Idem pulpamenta, latent ubicunque, peritus Sectari. Ph. Partes hasce Gulosus agit. Gn. Antiquum id-facilis quoque nunc descensus Averni; Carpimus at certa lege modoque viam Ph. Age, oro, Nec porro esuries, nisi quæ venit inter edendum, Finge tamen cœnæ dubiæ me accumbere: primum Hospes voce instat; promti post terga ministri, Irritamentum ventri Sorbilla ministrat: Ch. Nil bibis interea? Gn. Nil! omnibus intervallis, Tu cave ne poscas alium quemcunque liquorem; Vobis esse animum suspicor in patinis : 165 JAC. MORELLI (тo paxapírov) Epistola ANT. ISAACO (τοῦ μακαρίτου) SILVESTRE DE SACY et Jo. FRANCISCO BOISSONADE; qua HIER. ALEANDRI JUNIORIS Dissertationem ineditam de Provincia Venetiarum deque Urbe Venetiarum primum edit. EA sunt humanitatis et benevolentiæ in me vestræ edita testimonia, ut leviter ac inepte facere quodammodo mihi videar, si hac una Epistola vobis inscripta iis respondere me posse putem. Animum tamen ad hoc facit argumenti, quod ei inest, dignitas et præstantia; tum quod, quarum gentium nomina, rebus diutissime et præclare gestis, immortalitati sunt commendata, earum initia quæ fuerint nunquam non cupide ac lubenter legimus; tum quod ad laudes Venetorum mirificas tractandas amor dulcis patriæ me identidem impellit et urget. Itaque Dissertationem ineditam de Provincia et Urbe Venetiarum ab Hier. Aleandro Juniore accurate conscriptam, honoris ei conciliandi causa, ut ipsa vestro nomine exornata prodeat, constitui. Id vero gratum quoque fore omnino puto, quod ab auctore profecta sit, cujus recordatio sine laude isthic esse nequit. Aleander namque in Galliis cum Franc. Barberino Cardinali, Pontificis Romani Legato clari nominis, laudabiliter aliquamdiu commoratus, a vestratibus magna in existimatione est habitus, cum eorum nonnullis, Thuano, Peirescio, Sirmondo, Morino, Bignonio, Suaresio, aliisque eruditissimis viris amicitia conjunctus; adeoque grata et jucunda ejus recordatio futura est. Idem vero præcipuo loco hic mihi est habendus, quod artem criticam, in Antiquorum scriptis emendandis illustrandisque, tantopere a vobis excultam, cum paucis Italis suo tempore bene calluit; eam scilicet disciplinam, quam Franc. Petrarcha, literarum vindex ac sospitator, in emendatione Livii apud nostrates instauravit, ac Itali plures, ejus exemplum secuti, diu multumque exercuerunt, donec, ad exteras nationes ea ingenti studio translata, apud nos omine malo jam friget. Hoc itaque consilio permotus ac incitatus, hanc ad vos Epistolam dare non vereor. Ut autem eadem benevolentia, qua semper in me fuistis, esse pergatis valde opto ac precor; quandoquidem vos ob doctrinæ atque eruditionis laudem eximiam nunquam suspicere desinam. Venetiis xv. Cal. Dec. MDCCCXVIII. Hier. ALEANDRI JUNIORIS de Provincia Venetiarum deque Urbe Venetiarum Dissertatio inedita, qua lux datur |