place about the same time. It is a miniature epic, written in the well-known political metre, the present heroic verse of the Greeks, answering (with the exception of the double rhymes) to that in which Chapman's Homer and many old English works of the same kind are written. To us, whose ears are habituated to the very opposite melody of the Homeric. hexameter, the effect is by no means pleasing, especially as a studied imitation of Homer is visible, principally in the narrative parts; we make no doubt, however, that to the “like ears” of the Greeks it sounds most " sleek ” and harmonious. Our critical proueness to find fault is in a great measure disarmed by the occasion, and therefore we shall not comment with any great severity on M. Maniakes' defects as a poet. He has read Homer to some purpose, and the exhortations, similes, and epithets, with which "Canares" is garnished, produce a most anomalous effect when contrasted with the modern jingle of the metre. One of the

critics objected to a specimen of translation from Homer, which appeared some years ago, in the manner of Scott's Marmion, because he did not like to see "old Homer cut up into shreds of verses;" what would have been his sensations on seeing him set to the tune of "A captain bold at Halifax?"

As for instance :

ὡς ὅτ ̓ ἂν δράκων δαφοινὸς, ἄρνα ἡμερωμένον
ἁρπάξῃ μὲ τοὺς ὄνυχας, καὶ μὲ ὀδόντας σχίσῃ,
καὶ μήτ' ἀφήσῃ πρότερον, πρὶν φάγῃ, κἀφανίσῃ·
ἢ πάλιν, ὡς βοσκὸς ἀνὴρ, εἰς δάσος βαθὺ βάλῃ
σπινθῆρα, κ' αὐτὸς ἐν στιγμῇι φλόξ γένηται μεγάλη,

ὁ δὲ Κανάρης χαίρων

ὑγρὰ κέλευθα ἔπλες θαλάσσης

ναῦς δ' ἔτρεχε ταχεία,

κ. τ. λ.

κόπτουσα κῦμα πορφυροῦν, καὐτὸ, νηὸς ἰούσης,

P. 10.

εἰς πρώραν μεγάλ ̓ ἴαχε, καλῶς ποντοπορούσης. Ρ. 16. We subjoin a few extracts. The first is from the passage immediately following the address of Canares to his fellow-warriors.

Εἶπε· καὶ ὅλος ἔπνεεν Αρην, κ ̓ ἐλευθερίαν,
ἐς τὴν πατρίδ ̓ ἐπιθυμῶν, να φέρῃ σωτηρίαν·
ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ λοιποὶ "Ηρωες, σύντροφοί του,
ταὐτὰ ἐφρόνουν, θέλοντες νὰ γένωσ ̓ ὀπαδοί του

"Puncto," temporis sc.

οἱ Ναύαρχοι δ' ἐθαύμασαν, κ' ἐπαίνεσαν τὸν ζῆλον τῶν ἀγαθῶν τούτων ἀνδρῶν, πατριωτῶν, καὶ φίλων ὅθεν καὶ συγκατένευσαν 'ς τοῦτο τὸ ζήτημάτων. ἃς γένῃ, εἶπον, παρευθὺς τοῦτο τὸ θέλημά των τότε οἱ ἄνδρες κίνησαν, ἔξω νὰ πορευθῶσι, καὶ πάντες εἰς Ηφαίστειον ἔμελλον νὰ ἐμβῶσι πλοῖον, εἰς τὸν αἰγιαλὸν πολυφλοίσβου θαλάσσης, ἄνδρες, πάντως τὸ καύχημα, τὸ τῆς ̔Ελλάδος πάσης. Ως ὅταν εἰς πανήγυριν, χορὸν, ἢ εὐωχίαν, ἢ γάμον, ἢ 'ς ̓Απόλλωνος τερπνὴν κιθαρωδίαν, ἔρχονται νέοι χαίροντες, κάδοντες γλυκὺν ὕμνον, οὕτως αὐτοὶ ἐτέρποντο, ἐς ἀκμὴν τὴν τῶν κινδύνων ἐρχόμενοι, κ' ἶδον καλὸν Παιώνιόν τι μέλος,

Αρήϊον, ἐλεύθερον, κἀνῆκον πρὸς τὸ τέλος.

The cessation of a storm is related as follows:

Τότε δὲ τὸν ̓Ὠκεανὸν, καὶ τοὺς βιαιωτέρους
ἀνέμους, ὀπαδοὺς αὐτοῦ, θεοὺς ἀγριωτέρους
τῶν ἄλλων, οὓς Ωκεανὸς εἰς συμμαχίας τρόπον
καλεῖ, ὁσάκις ὀργισθῇ κατ ̓ ἀσεβῶν ἀνθρώπων,
κήρυξ ἐκάλεσε Θεοῦ, καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐλθόντας
οὕτως ἐδημηγόρησεν, ἐν συνελεύσει ὄντας·

σε Ωκεανέ, καὶ οἱ λοιποὶ ἄνεμοι, τὴν ὑψίστου
ἤδη φωνὴν ἀκούσατε, Θεοῦ πάντων μεγίστου
ἡμεῖς πάντες γινώσκομεν, κ' αὐτὸν ὁμολογοῦμεν
πατέρ' ἀνδρῶν τε καὶ θεῶν, κ ̓ εἰς τοῦτο συμφωνοῦμεν
αὐτὸς μὲν ἐκ τοῦ μηδενὸς προήγαγε τὰ πάντα,
κ' ἀείποτ ̓ ἀκριβῶς ὁρᾷ τοῦ κόσμου τὰ συμβάντα·
αὐτὸς εἶπε γενέσθω φῶς, κἐγένετ ̓ ἐν τῷ ἅμα,
χ ̓ ἡμεῖς πάντες θαυμάζομεν τὸ μέγα τοῦτο πράγμα
αὐτὸς ἐποίησεν ὑμᾶς θεοὺς τοὺς κατωτέρους,
κ ̓ ἄλλον εἰς ἄλλο ἔθεσεν ἔργον, ἀλλ ̓ ἀνωτέρους
ἀνθρώπων ὑμᾶς ἔπλασεν, καὶ ἐξουσίαν θείαν
εἰς ὑμᾶς μόνους ἔδωκεν, οὐ δ ̓ εἰς ἄλλον ὁμοίαν.
Ιδετε κάλλος Οὐρανοῦ, ἀστέρας τοὺς μεγάλους,
τὴν Αρκτον, τὸν Ωρίωνα, Πλειάδας, καὶ τοὺς ἄλλους
ψυχροὺς πλανήτας, καὶ δεινῶς κομήτας φλεγομένους,
καὶ τοὺς μὲν πάλιν σκοτεινοὺς, τοὺς δὲ πεφωτισμένους»
ἴδετε πλῆθος τ ̓ ἄπειρον τῶν κόσμων, πῶς κινοῦνται,
καὶ μ' ἀκατάληπτον ὁρμὴν περιστροφοδινοῦνται·
πάντα μὲν ταῦτ ̓ ἀείποτε φυλάττοντα ἐν τάξει·
ἡμεῖς δὲ ὑπακούομεν, εἰς ὅ τι αὐτὸς προστάξη
τώρα μὲν πλεῖστον ἐπαινεῖ ὑμῶν τὴν προθυμίαν,
ὅτι ἐτιμωρήσατε Τουρκῶν τὴν ἀσεβείαν

καὶ γὰρ ὁ Τερπικέραυνος μισεῖ βαρβαροσύνην,
βραβεύει δὲ τὴν ἀρετὴν, καὶ τὴν δικαιοσύνην
προστάζει δὲ νὰ παύσητε ἐκ τοῦ θυμοῦ σας τώρα,
καὶ ἕκαστος ν' ἀναπαυθῇ ἐς τὸ σπῆλαιόν του ὥρα

Εἶπε· κ ̓ εὐθὺς πρῶτος αὐτὸς ἤρξατο νὰ ἐβγαίνῃ,
ἕκαστος δὲ καὶ τῶν λοιπῶν εἰς οἶκόν του πηγαίνει
οἱ ἄνεμοι ἐκόπασαν, ἡσύχασεν ὁ σάλος,

ἐχάθη πάραυθ ̓ ὁ χειμῶν, καὶ Πόντος ὁ μεγάλος
ὅλος ἀκύμων γέγονε, καὶ πανταχοῦ γαλήνη·
ἡ θάλασσα δ' ἐφαίνετο, ὅτ ̓ ἦτον κρυσταλίνη·

The achievements of the Suliotes and their Amazonian women are thus described :

Ως εἶπ ̓ ἡ Χάϊδω, κ ̓ ἔπνεεν ὅλη θυμοῦ, καὶ μένους,
θέλουσα νὰ ἐκδικηθῇ ὕβριν Ελλήνων γένους,
ἦν Τοῦρκοι οἱ ἀσεβέστατοι ὕβρισαν, διὰ χρόνον
πολὺν, κ' ἐμόλυναν τὰ ἱερὰ μὲ φόνον.

ἀφ' οὗ καλῶς ὡπλίσθηκε, κ' ἤρξατο νὰ βαδίζῃ
σεμνὸν, ἀνδρεῖον βάδισμα, ως μαχητὴς ἐθίζει,
ὡς ἡ Παλλὰς ἐφαίνετο, ὅτε πανωπλισμένη
ὁρμᾶ κατ ̓ ἀδίκων ἀνδρῶν, πᾶσ ̓ ὑπερθυμωμένη.
παρθένον οὖσαν ἔτ ̓ αὐτὴν, διὰ ἀνδραγαθίαν,
ὁ Βόζαρης ἠγάπησεν, εἰς γὰρ μονομαχίαν,
ὅταν ̓Αλῆς ὁ ̓Αλβανός κακὸν ἤγειρεν "Αρην,
πρότερον κατὰ Σουλιωτῶν, τὸν ἄγριον Μουχτάρην
αὐτὴ ἀνδρείως ἔσφαξεν, ἀρχὸν τῶν ̓Αλβανίτων
ὃν ὁ ̔Ηπείρου τύραννος, ἄνδρα τῶν ἀνικήτων
νομίζων, φίλον 'ποίησεν, (ὃ πάντες ἀποροῦσι,)
τύραννοι γὰρ οὐδέ τινα, φίλον αὑτῶν ποιοῦσι,
ἀλλ ̓ ὅταν που ἐλπίζωσι πλοῦτον αὐτοὶ ναὐρῶσι,
καὶ τοὺς φιλτάτους σφάζουσι, καὶ ἱερὰ συλῶσι,
χ ̓ ὅπως τιν' ἐπιτύχωσιν αἰσχρὰν φιλοδοξίαν,
πᾶσαν ποιοῦσ ̓ ἀσέβειαν, πᾶσαν δολοφονίαν
ἕνεκα τούτου καὶ Θεὸς, γένος τῶν κακοτρόπων,
ἐξολοθρεύει σύῤῥιζον τάχιστ', εκ' τῶν ἀνθρώπων.
οὕτως ὁ Ηρως νύμφην του, Χάϊδω τὴν ̔Ηρωίδα,
ἠγάγετο τὴν εὔζωνον, καλὴν θ ̓ ὡς Ελληνίδα.
ὡς δὲ καὶ πᾶσαι ωπλίσθησαν Σουλιώτιδες ἀνδρεῖαι,
θάμβος εἶχε τὸν βλέποντα, πῶς φύσεις γυναικεῖαι,
θυμοειδεῖς ἐγένοντο φίλης ὑπὲρ πατρίδος·
ἀλλὰ δῶρον τοῦτο Θεοῦ, καὶ γῆς τῆς ̔Ελληνίδος"
κατήστραπτεν ὁ ὁπλισμὸς, χ' αἱ περικεφαλαίαι,
ὅτ ̓ ἐκινοῦντο θούριον, Σουλιώτιδες γενναῖαι
ὡς ὅτ' ἀρίζηλος ἀστὴρ λάμπει εἰς τὸν αἰθέρα,

ὁπότ ̓ αἰθρία καθαρὸν ποιήσει τὸν ἀέρα,

ἀκτῖνες δὲ τότ ̓ εἰς τὴν γῆν, πᾶσαι διαπερῶσι, τοῦτον ποιμένες μὲ χαρὰν, καὶ θαυμασμὸν ὁρῶσι, ὡς τάξις θείων γυναικῶν ἔλαμπε, μέγα θαῦμα, οὐδὲν διενοοῦντ ̓ αὐταὶ, ἤ θάνατον, ἤ τραῦμα. ἤδη χ ̓ ἡ ῥοδοδάκτυλος Ηώς 'ς ἀέρ ̓ ἐφάνη, εἰς ἀθανάτους καὶ θνητούς, τὸ φῶς ἵνα σημάνη, καὶ τότε δύο φάλαγγες Ελλήνων, χ ̓ Ελληνίδων ἐστράτευσαν, μαχίμων δὲ, Ηρώων χ' Ηρωίδων τῶν μὲν ἦρχεν ὁ Βόζαρης, τῶν δὲ Χάϊδω ἡγεῖτο, παιάνα τ' ἶδον, κ' εἰς αὐτὸν Ηρως πᾶς τις ὑμνεῖτο ὡς δὲ πλησίον τῶν ἐχθρῶν οὕτω ταγμένοι ἦλθον, πρῶτον μὲν τὰ τουφέκια τῶν ἄναψαν· εἶτα δ ̓ εἷλον τὸ ξίφος εἰς τὴν δεξιὰν, συντρίψαντες τὴν θήκην, κ ̓ οὐδὲν ἄλλο στοχάζοντο, πλὴν θάνατον ἤ νίκην ὡς ὅτ ̓ εἰς ποίμνιον ἀρνειῶν, πεπεινασμένος Λέων ὁρμήσῃ, καὶ οὐδὲ ποιμὴν νὰ ἐμποδίσῃ πλέον αὐτὸν ἰσχύει, ἀφόβως δὲ ἁρπάζει, καὶ ξεσχίζει, τὰ δὲ λοίπ ̓, ὅσα μείνουσι, πάντα διασκορπίζει, οὕτω Σουλιωτικὸς στρατὸς σκορπίζει, φθείρει, σφάζει βαρβάρων πλῆθος ἄπειρον, εἶτα δὲ πᾶν ἁρπάζει τὸ Τουρκικὸν στρατόπεδον, περὶ μέσην ἡμέραν, τρόπαιον δ' εἶτα ἔστησαν τῆς νίκης, πρὸς ἑσπέραν

Of the "Pæan," we like the following stauzas best. Παῖδες ̔Ελλήνων, ὦ υἱοὶ ἀθανάτων πατέρων, ἐμβλέψατε τριγύρω σας, ἴδετε πῶς τὰ πάντα, πράξεις προγόνων οὐ θνητῶν, ἀλλά τι θειοτέρων,

κ' εὔψυχα πάνυ, κ ̓ εὐτυχῆ σᾶς δείχνουσι συμβάντα.

Εκαστον ὄρος, καὶ κοιλὰς ἔργ ̓ ἔνδοξ ̓ ὑπομνήσκουν, μαθήματα δὲ ποταμὲς τιμῆς, πᾶς τις παρέχει, αἱ Θερμοπύλαι λέγουσι πῶς 'Ηρωες ποθνήσκουν, τὴν δόξαν δὲ ὁ Μαραθῶν, τῶν Νικητῶν πάντ ̓ ἔχει. Πόλεμος, θόρυβος, βοαὶ, καὶ μάχαι ἀνδροφόνοι,

αἷμα καταχυνόμενον, καὶ αἱ τῶν μαχομένων φωναὶ ὀξεῖαι, καὶ δειναὶ, κ' ἀγριώτατοι πόνοι, οἱ τῶν θνησκόντων βογγισμοί, τραύματα σφαζομένων, Αὐτὰ, ναὶ, καίτοι φοβερὰ, εἰς γῆν τὴν τῶν ̔Ηρώων, ἦσαν πολὺ τιμιώτερα, μετὰ Ελευθερίας,

ἢ εἰρήνης ἡ ἀπόλαυσις, καὶ ἀγαθῶν ἀθρόων,

μετὰ ζυγοῦ τυραννικοῦ, κ' αἰσχροτάτης δουλείας.

̔Ελλὰς ἐγείρου, τείναξον ζυγὸν πολλῶν αἰώνων,

ἀφ ̓ ὕπνου σου δὲ τοῦ μακροῦ ἐξύπνησον, καὶ ῥῆξον
αἰσχρὰς ἀλύσεις, χ ̓ ὥρμησον κατὰ τῶν μιαιφόνων
βαρβάρων, καὶ ὅτ ̓ ἀδάμαστος σὺ πάντα εἶσαι δεῖξον.
Τὶ ἔστι βίος; ἄλλο οὐδὲν, ἤ Ηρωϊκὴ ἀνδρία,
καὶ ὁ διὰ δόξαν πόλεμος, καὶ δι ̓ ἐλευθερίαν·
τὸ ζῆν δὲ, ὅπου βδελυρὰ δεσπόζει Τυραννία,

τοῦτο οὐδὲν ἄλλο δηλοῖ, εἰμὴ αἰσχρὰν δουλείαν·
The "Song to Greece" requires no particular mention.'

NOTICE OF

ΦΩΤΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΛΕΞΕΩΝ ΣΥΝΑΓΩΓΗ. E Codice Galeno descripsit RICARDUS PORSONUS. Lond. In Edibus Valpianis. 2 Vols.

8vo. 17. 10s. 1822.

WHEN we first announced the publication of this work, we stated our determination to give forthwith a review of its contents. The circumstances, however, which have prevented the fulfilment of our intentions in the last number, we cannot regret, as we have been enabled to employ the lengthened interval in a way, we trust, useful alike to the reader, the editor, and ourselves.

De Photio, says Mr. Dobree, disserere non meum est. Nor is it our wish to cheat the reader, as our craft would direct us to do, into an opinion of our extensive researches into literary history, by translating a page or two of the Bibliotheca Graca

'We may take the present opportunity of noticing a late publication on the subject of the Greeks; we allude to "A Letter addressed to the Rev. T. S. Hughes, by E. H. Barker, occasioned by the perusal of the Address to the People of England, in the cause of the Greeks."" It is a mélange of extracts from all quarters, directly or indirectly relating to the subject in question,-from Bp. Shipley's Discourses, to the Bury and Norwich Post; and from Ld. Chatham, to Mr. W. Fawkes, with applications by the compiler. We recommend it to our readers, not merely as an amusing miscellany, but as containing a great mass of convincing arguments and impressive statements, and as imbued throughout with good feeling and Christian benevolence.